Asany nazwy po polsku. Skąd się biorą nazwy i jak ich nie pomylić?

Czy podczas praktyki jogi zdarzyło Ci się zastanawiać co oznacza dana asana i jak ją można przetłumaczyć na język polski? Jestem pewna, że tak. Nauczyciele jogi podczas sesji posługują się nazwami asan w sanskrycie, a my staramy się wyobrazić sobie co dana asana oznacza w naszym języku. No właśnie? Dlaczego dana pozycja jogi nazywa się tak a nie inaczej? Jak brzmią nazwy asan po polsku? 

Skąd się wzięły nazwy asan? 

Wiele nazw asan jest inspirowanych:

 Światem zwierząt lub naturą np.

• Bakasana – od baka, czyli żuraw
• Kurmasana – od kurma, czyli żółw
• Ardha Candrasana to półksiężyc od ardha – pół, candra – księżyc

Historią zaczerpniętą z Hinduizmu, z którego wywodzi się asana

• Hanumanasana od Hanumana, władcy małp, bóstwa hinduistycznego

Mogą pochodzić również od imienia mędrca, który ją wymyślił

• Matsyendrasana pochodzi od imienia mędrca Matsyendra

Inspirowanych przedmiotami codziennego użytku

• Halasana od hala, czyli pług

Jeżeli natrafimy na krótkie i proste nazwy np: Matsyendrasana, Siddhasana, Paścimottanasana, Sarvangasana oraz te inspirowane światem przyrody, możemy z dużym prawdopodobieństwem założyć, że wywodzą się z dawnych, starożytnych czasów. Asany, które noszą długie nazwy zazwyczaj są to pozycje nazywane współcześnie.

Skąd się wzięły polskie nazwy asan?

Są dwie główne metody, których używa się do nadawania polskich nazw:

• bezpośrednie tłumaczenie z sanskrytu (np. Garudasana to orzeł / garuda/)
• transkrypcja „inspirowana” nie bezpośrednia.

Polska nazwy asan są tłumaczone z sanskrytu, ale są uzupełniane tak, by nadać ich brzmieniu sens zrozumiały dla odbiorcy. Często występują jako opis odnoszący się do ułożenia ciała w pozycji. Dobrymi przykładami będą dwie poniższe asany:

Paścimottanasana: paścima – tył, zachodnia strona
ut – przedrostek oznaczający intensywność;
tan – rozciąganie, wydłużanie.

Zatem bezpośrednie tłumaczenie brzmiałoby intensywne rozciąganie tylnej strony ciała. Zdecydowanie wygodniej i bardziej elegancko jest nazwać pozycję po prostu skłonem.

Supta padangusthasana: supta – leżący; pada – stopa, noga; Angustha – paluch
Należałoby tłumaczyć jako „leżąca noga paluch”, po poprawkach nazwa pozycji brzmi „rozciąganie nogi w leżeniu”.

Można też natknąć się na inną nazwę tej samej pozycji i to w sanskrycie – Supta HASTA Padangusthasana.

Jest uzupełniona o dodatkowy opis ułożenia ciała – hasta znaczy ręka. Tą samą pozycję można teraz przetłumaczyć jako „leżąca pozycja ręki do dużego palca”.

Widać więc, że tłumaczenia bywają bardzo umowne, gdy sanskryt nie oferuje prostej transkrypcji.

Jak nie pomylić nazwy asany 

Zdarza się też, że niektóre pozycje są trudne do przetłumaczenia albo po prostu są jednym słowem, a polski odpowiednik miałby słuszną długość – wtedy rzadko używa polskich nazw. 

Dobrym przykładem jest tutaj Chaturanga Dandasana –Kij podparty w czterech punktach. Najczęściej używa się po prostu słowa Chaturanga odnośnie tej pozycji.

Inną jest Pies z głową w dół (lub Pies I) zamiast trudniejsze do wymówienia Adho Mukha Svanasana

Prasarita Padottanasana – inaczej Namiot

Należy zawsze pamiętać, że ta sama asana może nosić różne polskie nazwy (z uwagi na dokonywanie wolnych tłumaczeń, nie dotyczy to zazwyczaj prostych nazw nadających się do bezpośredniego przekładu), dlatego najpewniejszym sposobem, by nie mylić nazw jest nauczenie się ich w sanskrycie. 

Jednak nie jest to konieczne, gdy trzymamy się jednego stylu jogi i nie zamierzamy zmieniać szkoły czy nauczyciela, wtedy prawdopodobieństwo pomyłki i straty rozróżnienia jest zerowe.